Το Τραγούδι της Σίλνελ

Σε σας μιλάω Πνεύματα του Δάσους και της Νύχτας,
σε σας που μ'αναθρέψατε με την μαγεία των προγόνων μου.

Τώρα είναι μακριά και ο κόσμος πέφτει στην Σκιά.

Δεν υπάρχει Μαγεία και τραγούδια Ξωτικά για να ξυπνήσουν
τους Χρυσούς Αετούς που πέτρινοι πια φυλάνε την Πύλη της Αβύσσου.

Ο Κόσμος στο τέλος του φτάνει και την αγάπη μου αρπάζει με νύχια κοφτερά
και μακριά την σέρνει.

Τα δάκρυα μου κεντώ στο δροσερό χορτάρι...

Την φωτιά που πλησιάζει να σκεπάσουν, με την ελπίδα να την σβήσουν.

Όλη η Χάρη που μου έχει δοθεί, όπλο κι ευχή σαν τείχος να σταθεί.

Το Κακό πίσω να στείλει και την αγάπη μου πίσω να μου φέρει.

Γιατί η καρδιά μου είναι μισή χωρίς εκείνον στο πλάϊ
Και δεν θα υπάρξει άλλη στιγμή, για την Σίλνελ του Ούλθελ και της Ρίλα
Στην τελευταία Νύχτα την Αστροφώτιστη την ψυχή μου θα χαρίσω
και το σώμα μου θα στείλω στων χαράδρων τις πνιχτές Σκιές, πίσω ελπίδα
να μην έχει να επιστρέψει.

Φύλακα των Παλαιών Καιρών και Αγάπη της Αθάνατης Ψυχής μου!
Αν με ακούς εκεί στην άκρη του Κόσμου, την προσευχή μου πάρε
και γύρω σου τύλιξε την!

Φύλακα των Παλαιών Καιρών και Σύντροφε των Φωτινών μου Ονείρων!
Αν με ακούς εκεί στην άκρη του Κόσμου, το τραγούδι μου πάρε
και στη μαύρη νύχτα, φώς να δεις και όραση καλή να έχεις!

Φύλακα των Παλαιών Καιρών και Αστερόφως της Ζωής μου!

Η Μοίρα μας είναι καλά δεμένη και χιλιοτραγουδισμένη!

Οι ψυχές μας χώρια ποτέ δεν θα βρεθούν!

Είτε στην ζωή του όμορφου Βορρά
Είτε στα Ουράνια Παλάτια των Όσλαρ
Μαζί θα είμαστε...

Αν με ακούς εκεί... στην άκρη του Κόσμου...

Σ'αγαπώ...


http://like-wolves-life.pblogs.gr/tags/istories-gr.html